''एक दिवसही असा जात नव्हता, की तिची झलक मला मिळाली नाही.''
''काय सांगतोस!''
''हो, ना! ती जर एखादा दिवस जरी मला दिसली नसती, तर मी आज जिवंत नसतो.''
''खरंच!''
''जणू ती माझा श्वासच होती.''
''बाप रे!''
''अगदी तेव्हासुद्धा तिने मला अगदी शेवटच्या क्षणी झलक दिली...''
''कोणत्या क्षणी?''
''तिच्या निर्दय मातापित्यांनी तिचं लग्न लावलं त्या क्षणी!''
''आँ!''
''मंगल कार्यालयात स्टेजपासूनच्या पहिल्या रांगेत मी बसलो होतो आणि बोहल्यावर चढण्यापूर्वी तिनं मला शेवटची झलक दिली.... बस्स! त्याच आठवणीवर दिवस काढतोय यार!''
Tuesday, January 13, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)


No comments:
Post a Comment